Kresowiacy
W pierwszym etapie pracy zbieraliśmy historie dotyczące Kresowiaków i ich losów. Skupiliśmy się na znaczeniu słowa „wątek”. Część warsztatów skupiła się na rozumieniu przez doświadczanie, uczestnicy uczyli się między innymi tkactwa i kaligrafii – poznawali to co kiedyś było codziennością, a dziś jest zajęciem dla pasjonatów. Symbolika drzewa, jest z jednej strony złożona, ale też jakaś nawet intuicyjnie oczywista. Istotny jest korzeń tego drzewa, z którego„odrastają” wątki w postaci kolorowych nitek. W ukrytych korzeniach przetrwały opowieści.

Gipsowe dłonie pojawiają się jako bardzo ludzka, indywidualna obecność. Tak samo zdjęcia, wykorzystane w pracy nakierowują na odbieranie jej jako zbiór indywidualnych opowieści.

Polnische Vertriebene
Während der ersten Etappe sammelten wir Geschichten über die polnischen Ostvertriebenen und ihre Schicksale. Wir konzentrierten uns auf die Bedeutung des Wortes “Pfade”. Ein Teil des Workshops konzentrierte sich auf das Verstehen durch Erfahrungen. Die Teilnehmer lernten das Weben und die Kalligraphie – etwas, das damals zum Alltag gehörte und heute nur noch als Hobby gemacht wird. Die Symbolik des Baumes ist hingegen sehr komplex und trotzdem auf intuitiver Ebene sehr natürlich. Existenziell sind die Wurzeln des Baumes, aus dem die verschiedenen “Pfade” in Form von farbigen Schnüren herauswachsen. In den verborgenen Wurzeln haben Erzählungen überlebt.

Gipshände erscheinen als sehr menschliche individuelle Anwesenheit. Auch die in der Arbeit verwendeten Fotos wollen als Sammlung individueller Erzählungen verstanden werden.